Middeleeuwse kerk van San Rafeu

In de 13e eeuw stond Saint-Raphaël onder het gezag van de bisschop van Fréjus, die er af en toe verblijft, evenals in Fayence en Puget, met als hoofdverblijfplaats Fréjus. Hij was het die aan het einde van de 13e eeuw het initiatief nam voor de bouw van deze toren, gebouwd op de arm van het zuidelijke transept van de kerk van San Rafeu.

Deze versterkte toren, waarvan de oorsprong lange tijd ten onrechte aan de Tempeliers is toegeschreven, vanwege overeenkomsten in bouwtechnieken, is meer een symbool van autoriteit dan een verdedigingselement. Het is 25 meter hoog, heeft 3 verdiepingen en de muren zijn opgetrokken op plaatsen met oud hergebruik.

Pas in 1881 werd de smeedijzeren klokkentoren op de top van de toren bevestigd, evenals de bel, die 100 kg woog en de uren sloeg. Op de top van de 129 treden opent zich een prachtig 360 ° -panorama voor je, van de toppen van de Estérel tot de punt van Saint-Tropez, door de vijvers van Villepey, de rots van Roquebrune en een adembenemend uitzicht van de basiliek en zijn Byzantijnse koepels.

De Tempeliers in Saint-Raphaël in de Middeleeuwen

Op Wikipedia [1] kunnen we lezen dat Saint-Raphaël een commanderij van de Tempeliers was. Bij een herziening van de PLU van de gemeente vond ik ook een inscriptie van 17 december 1943 voor gebouwen die de overblijfselen bevatten van de Commanderij van de Tempeliers[2].

Saint-Raphaël wordt aangegeven als commanderijen van de Tempeliers in de basis van Mérimée, maar deze toeschrijving is onderwerp van discussie. Aan de andere kant staat buiten kijf dat de Tempeliers een haven bezaten en deze gebruikten voor hun schepen[3].

We kunnen ons de vraag stellen: waarom is de bisschopszetel in Saint-Raphaël en niet in Fréjus? De Romeinse haven, die dichtslibde, was al niet meer bruikbaar[4].

De Orde van de Arme Ridders van Christus en de Tempel van Salomo werd opgericht ter gelegenheid van het Concilie van Troyes in 1129. De missie van de Tempeliers was het veiligstellen van de reis van pelgrims die naar Jeruzalem gingen.

De orde is in de loop van de tijd in veel landen in Europa gevestigd, in Frankrijk, België, Duitsland, Engeland, Spanje, Hongarije, Italië, Portugal en Polen. De hoogste dichtheid aan commanderijen in Frankrijk bevond zich in Midi-Pyrénées met 29, de PACA-regio met 27. Het is natuurlijk geen toeval dat als de Franse Middellandse Zeekust zo goed was uitgerust met vestigingen met soldaten, het noodzakelijk was om de bescherming van inschepingshavens die de logistiek voor het Heilige Land voorzagen en de kusten beveiligden tegen allerlei soorten piraten.

Na de verwoesting van Toulon door de Saracenen in 1178 besloten de keizer en de paus de bescherming van de gehele kust van de Provence aan de Tempeliers toe te vertrouwen[5].

Het is moeilijk voor te stellen dat in Saint-Raphaël, waar hun schepen voor anker lagen, de Tempeliers daar geen wachtpost hadden. Bovendien herbergde het bisdom Fréjus op zijn land een van de grootste commanderijen in de Provence in Ruou.

De eerste officiële vermelding van de commanderij van Ruou dateert uit 1155, 152 jaar van welvaart die op 14 september 1307 eindigde met de arrestatie van leden van de orde.

We kunnen ons dus redelijkerwijs voorstellen dat we destijds in de straten van Saint-Raphaël Tempeliers konden tegenkomen. Deze krijgermonniken wier leven werd onderbroken door tijden van gebed, metten om middernacht, lauden om 4 uur, priemgetallen om 6 uur, terts om 9 uur, sext om 15.00 uur, geen om 15.00 uur, vespers om 17.00 uur . Ook al werd de San Rafeu-kerk niet door de Tempeliers gebouwd, toch draagt ​​ze wellicht hun naam, aangezien zij ruim anderhalve eeuw lang de voornaamste gebruikers ervan waren.

--------------------------------------------- -------------------

Opmerkingen en referenties

[1] Wikipedia: Het dorp werd toen een afhankelijkheid van het bisdom Fréjus, dat al sinds de 5e eeuw bestond. In de 12e eeuw zorgde het conflict over de opvolging van het graafschap Provence tussen de graven van Toulouse en Barcelona ervoor dat de Orde van de Tempel bezit kon nemen van het dorp, dat vervolgens een commanderij werd zoals Hyères of Grasse, totdat de orde werd ontbonden. 1312 en de eigendomsoverdracht aan de orde van Sint Jan van Jeruzalem. In 1347 verwoestte de Zwarte Dood de Provence en decimeerde meer dan een derde van de bevolking.

[2] p27 PLU – Revisie nr. 1 voorgeschreven door DCM van 26-11-2015 - gebouwen, vlakbij de kerk, geregistreerd op 17 december 1943, tussen boulevard de Valescure, boulevard de Chateaudun, rue des Remparts en rue des Templiers (die de overblijfselen bevatten van de Commanderie des Templiers),

[3] Marion Melville. Het leven van de Tempeliers. De Tempeliers hadden een haven in Saint-Raphaël, een andere in Collioure.

[4] Claude-François ACHARD, Geografie p. 548-556 .“Fréjus was ooit een zeehaven die volliep en de stad ligt momenteel bijna 3,2 km van de zeekust. (…) Fréjus is niet langer de stad die ooit zo floreerde dankzij de handel en de vruchtbaarheid van het land. De haven is veranderd in een moerassige plek waarvan de uitademingen de gezondheid van de inwoners beïnvloeden (…) de haven van Fréjus is vandaag omgetoverd tot moestuinen. »

[5]Antoinette Demuth De grote tijden van het graafschap Provence. blz.100

MUSEUM VOOR PREHISTORIE EN MARITIEME ARCHEOLOGIE

Dit museum, gelegen in het hart van Saint-Raphaël, was vroeger de pastorie van de San Rafeu-kerk. Het werd gebouwd in de 12e eeuw. Er zijn nog steeds voorbeelden van middeleeuwse architectuur te zien, zoals wallen en schietgaten.

Gratis toegang
Locatie: Kerkplein (Parvis de la vieille église)
Activiteit: Musée de France

Dit museum, officieel erkend als historisch monument in 1907, herbergt een permanente collectie voorwerpen die uit de zee zijn opgegraven langs de kust van Agay en Anthéors. De reconstructie van commerciële schepen uit dit gebied getuigt van de levendige handel in de Middellandse Zee tijdens het Romeinse rijk. Sporen van dit tijdperk zijn te vinden in de prachtige collecties gereedschappen en kunstvoorwerpen uit het paleolithicum tot de ijzertijd.

De tijdelijke tentoonstellingen zijn gehuisvest in de middeleeuwse kerk, een oud gebouw dat nog steeds sporen vertoont van talrijke architecturale transformaties, waarvan sommige dateren uit de 2e eeuw en de keizerlijke Romeinse tijd.

Beklim de versterkte uitkijktoren en geniet van een buitengewoon panorama waar de zee in de horizon verdwijnt.