Ο Πύργος του Άιφελ είναι ένας πύργος με λακκούβα με ύψος 324 μέτρα (με κεραίες) που βρίσκεται στο Παρίσι, στο βορειοδυτικό άκρο του πάρκου Champ-de-Mars στις όχθες του Σηκουάνα στο 7ο διαμέρισμα. Η επίσημη διεύθυνσή του είναι 5, λεωφόρος Anatole-France.

ιστορία του Πύργου του Άιφελ

Χτίστηκε σε δύο χρόνια από τον Gustave Eiffel και τους συνεργάτες του για την Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού του 1889, και αρχικά ονομάστηκε "πύργος 300 μέτρων", έγινε το σύμβολο της γαλλικής πρωτεύουσας και ενός τουριστικού χώρου προσκηνίου: είναι είναι ο τρίτος πιο δημοφιλής γαλλικός πολιτιστικός χώρος το 2015, με 5,9 εκατομμύρια επισκέπτες το 20163. Από το άνοιγμα στο κοινό, υποδέχθηκε περισσότερους από 300 εκατομμύρια επισκέπτες.

Αρχικά ύψος 312 μέτρων, ο Πύργος του Άιφελ παρέμεινε το ψηλότερο μνημείο στον κόσμο για σαράντα χρόνια. Το δεύτερο επίπεδο του τρίτου ορόφου, μερικές φορές ονομάζεται τέταρτο όροφο, βρίσκεται στα 279,11 μέτρα, είναι η υψηλότερη δημόσια προσβάσιμη πλατφόρμα παρατήρησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η δεύτερη ψηλότερη στην Ευρώπη, πίσω από τον Πύργο του Οστάνκινο στη Μόσχα. που κορυφώνεται στα 337 μέτρα. Το ύψος του πύργου έχει αυξηθεί πολλές φορές με την εγκατάσταση πολλών κεραιών. Χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν για πολλά επιστημονικά πειράματα, τώρα χρησιμοποιείται ως πομπός για ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα.

Η ιστορία της κατασκευής του Πύργου του Άιφελ

Στις 31 Μαρτίου 1889, ο Πύργος του Άιφελ εγκαινιάστηκε μετά από δύο χρόνια και δύο μήνες κατασκευής. Αυτό που ήταν τότε το ψηλότερο τεχνητό κτίριο στον κόσμο ήταν το εμβληματικό μνημείο της Παγκόσμιας Έκθεσης του 1889, με θέμα τη Γαλλική Επανάσταση.

Ένας πύργος που επρόκειτο να ήταν το σύμβολο του εορτασμού της προόδου της επιστήμης και της τεχνολογίας στη Γαλλία από το 1789, αλλά του οποίου η κατασκευή προκάλεσε έντονες αντιπαραθέσεις, ειδικά από Γάλλους καλλιτέχνες και διανοούμενους που δημοσίευσαν διάφορα φυλλάδια και άρθρα εναντίον αυτού "Πύργος Βαβέλ".

Αρχικά προσωρινό, στη συνέχεια απειλήθηκε με καταστροφή, ο Πύργος του Άιφελ ήταν ωστόσο μια άμεση επιτυχία όταν άνοιξε για την Οικουμενική Έκθεση του 1889. Ένα μνημείο που πέτυχε παρά τις αντιπαραθέσεις, το οποίο έχει γίνει σήμερα το πιο διάσημο στον κόσμο.